Stop scanxiety!

Initiatiefnemer en projectleider

Soms lijkt het alsof medische beeldvorming slechts een aanvraag en een verslag inhoudt, terwijl tussen die twee een patiënt zit, vaak met angst.
Uit eigen ervaring, en die van familieleden, weet ik hoe spannend medische beeldvorming kan zijn. In de afgelopen decennia heb ik ervaren hoe digitalisering in de zorg razendsnel toeneemt. Dit in combinatie met de toename van onze werkdruk resulteert dat wij, als zorgverleners, steeds verder van onze patiënten komen te staan. Dit vind ik een spijtige ontwikkeling, aangezien dit ten koste gaat van de patiënten en ook omdat patiëntencontact een belangrijke bijdrage levert aan mijn werkvoldoening als dokter. Scanxiety heeft een negatief effect op de patiënten, de angst vooraf, tijdens en na de scan kost veel energie en kan resulteren dat patiënten niet op tijd naar beeldvorming gaan, denk aan het bevolkingsonderzoek.

Mijn doel is dat elke patiënt zonder angst een scan kan ondergaan!
Deze redenen hebben mij ertoe aangezet om het stopscanxiety project te starten om klinische expertise, educatieve innovatie en patiënten belangenbehartiging te combineren.

Het begint met klinisch en maatschappelijk bewustzijn creëren voor scanxiety. In het medisch onderwijs zetten we ons in om de zorgverlener van de toekomst bewust te maken van het patiëntenperspectief en scanxiety. Tegelijkertijd verzamelen we wetenschappelijke informatie over scanxiety en inventariseren we welke maatregelen het beste scanxiety kunnen tegen gaan.
Compassievolle zorg met optimale patiëntervaring tijdens beeldvorming zal niet alleen de patiënten ten goede komen. Ik ben ervan overtuigd dat dit ook de werktevredenheid van zorgprofessionals in medische beeldvorming zal verbeteren.